Уразалы балачакларым

Садовый авылында гомер итүче ветеран-укытучы СӘЛИЯ ГАЙНЕТДИНОВАның Рамазан аен хөрмәт итеп язылган шигырен тәкъдим итәбез.

Ераклардан көткән кунак сыман

Көтеп алам сине, уразам.

Кайткан кебек була балачагым,

Сабыйларча шуңа куанам.

Картәтием өе, бәләкәй сәке,

Җиз самавыр кайнап утыра.

Картәтием ваклап шикәр вата,

Картәнием нидер укына.

Инәкәй мәрхүм табын уртасына

Китереп куя талкан болгатып.

Картайсам да шул талканның тәмен

Булмас кебек һаман онытып...

Һәркөн картәтием әкрен генә:

- Тор, кызым, - ди сәхәр ашарга,

Сәхәр булгач, талкан ашыйлар, - дип

Сикереп торам талкан ашарга.

Җиләк чәе алда, майлы талкан

Бала кешегә кирәк ни тагын?

Сирәк-мирәк чәйгә манып суырам

Үземә тигән сәхәр шикәрен.

Иртә таңда моңлы азан тавышы,

Колагымны назлап яңгырый.

Изерәтә, йокыларны тәмли,

Гүя ләйсән яңгыры.

Онытылмас бер хәтирә булып

Уелып калды бар да күңелдә.

Уразалы балачакларымны

Сагынып искә алам бүген дә.

Читайте нас: